جنسیت گمشده
نفرینت نمیکنم که بمانی نفرینت نمی کنم که بمیری نفرینت می کنم که زن باشی و بفهمیجنسیت گمشده
نفرینت نمیکنم که بمانی نفرینت نمی کنم که بمیری نفرینت می کنم که زن باشی و بفهمیبرای تو که حرفهایت همه از جنس سنگ است
یک روز شاید خیلی دیر . در حوالی ما که نه شاید در دوردستهای حوالی شما توی کافه ای کنار ایستگاه ترنی یا روی پله برقی فروشگاهی در یک شهر آشنا که شاید حد اقل ۱۰ بار در خاطره های مشترکمان بالا و پایین رفته ایم و غش غش خندیده ایم به زمین و زمان . شاید یک روز دوباره ببینمت که از همان حوالی دور دست آمده ای با مژهایی خیس که من عاشقشان بودم و حرفهای نگفته بیشمار که چقدر سعی کردم کمکت کنم که به زبان بیاوری. می آیی و به مردمک چشم من خیره می شوی با تابوتی از خاطرات کهنه که با گاریت به دنبای می کشی.
شاید یک روز در همان حوالی دور دست هم را دیدیم و خودت با چشمهای خودت دیدی آن همه کوچه های سرد شک همان روزهای تردید با لبخندی همه قندیلهایش آب می شد. و تو سعی نکردی و می بینی چه خنده های بیشماری که از من دریغ داشتی بی آنکه حتی در خاطرت لحظه ای بگنجد که خاطره ها هم یک روز پیر می شوند. وعقربه ها هرگز به عقب بر نمی گردند. و تو چه حرامشان کردی هر چه که می توانست خاطرهای شود و بیاویزد به گوشه دلمان. و چه عشقی که از من دریغ داشتی که همه اش رفت پی شک و تردید و بی صداقتی............................................
تو را می بینم چشم در چشم سکوت که اگر خوشبین باشیم شاید به این جمله رسیده باشی که چه دور ((چه عشق و شور و خاطره ای را این همه سال از تو دریغ کردم پی شک))
افسوس نمی خورم از حسی که همین حالا دارم از حس پیر شدن و سکون و خاطره هایی که مرد دستهایی که افتاد و سطل هایی که پر ته سیگار ما شد.
نمی دانستم شاید این ابر خیال را هی از پس ذهنم پس زدم به هوای اینکه اتفاق نیافتد که : سکوت آخرین حرف جاری بر لبان من و تو باشد .
و افسوس که هیچ تلاشی به غیر از شک تا آخرین لحظه نکردی
چه خوب که بالاخره نظرات رو گذاشتی آخه دلم برا نیلوفرک که این همه غم توی اون قلب مهربونش جا شده تنگ شده . نیلوفرک کاش کمی از غصه هاتو به من می دادی . پست قبلیتم نفهمیدم . اما می دونم قشنگه مثل بقیه نوشته هات که فقط نوشته نیستند ...
ظاهرا اولین نفرم....../
افسوس ...کلمه ای بود که توی ده دوازده ساعت گذشته دنبالش میگشتم و پیداش نمیکردم....افسوس...اره افسوس...مرسی به خاطر این کلمه و مرسی به خاطر همه حسهای زیبای کلماتت
با درود فراوان به آبجی نیلوفرم خوبی من همیشه جویای حالتونم ولی شما دیگه اصلا تحویل نمیگیرین.. هر جا هستی شاد باشی و مانا...ایدون باد و بدرود
سلام
من بودم نیلوفر جان که میل زدم
مرسی که نظر خواهی تو باز کردی منم تنهام خیلی و خیلی خورد ......................
منم افسوس اون دقایقم افسوس اون روزهای لعنتی
خیلی عجیبه......
انگار از ته دل من می نویسی....
و این موسیقی.....
چند وقتیه وب لاگتو باز می کنم و می ذارم باز بمونه....
ساعت ها به این قطعه گوش می دم.... بارها و بارها...
EVERY UNFORTUNATE EVENTS IS A BEGINING OF A
JERNEY
چیزی که تموم شده ....دیگه تموم شده .... کاش هیچوقت هم دوباره برنگرده ..... چون موقعیت برای امتحان کردن ...برای جنگیدن دوباره ... برای بدست آوردن دوباره .... برای عاشق شدن دوباره .... برای از دست دادن دوباره .... رو می گیره ...... (من زبانم لال حتی یک خدا ار سالها پرستیدن نمی خواهم ... من عشق تازه میخواهم)
چیزی رو که بالا آوردی دوباره قورت نده !
برای تو که تحمل حرف مخالف رو نداری .... نوشته قبلیم رو برای پیدا کردن عشق جدید تو وب سایتت نزارشتی.... دوستش نداشتی .؟ حتی اجازه نمیدی طرز فکر جدید رو تجربه کنی . احساس همدردی دیگران رو دوست داری؟ از شنا کردن تو مسیر مخالف می ترسی؟همدردی مثل مسکن ضعیفی می مونه که کمکت می کنه بیشتر گریه کنی ... ولی دیگه بسه ... این حصار شیشه ای رو بشکن ... بزار هوا بیاد .... باور کن به جز خودت برای خوشحالی و خوشبختی کس دیگه ای وجود نداره .... یک برده احساسی نباش ... مثل همه زن های دیگه ... یک خالق باش ... خالق احساس زن بودن که مدت هاست تو این مملکت فراموش شده ... همه عادت کردن یک مذکر از دور ها بیاد و خوشبختشون کنه .... تو خودت هم می تونی !...... فقط خواهش می کنم ...... پاشو !آهنگ رو عوض کن .... به یه ریتم جدید احتیاج داری !
خیلی زیبا مینویسی
سلام
چه فایده داره افسوس خوردن اون؟ خوشحالت میکنه؟
اگه یه روزی برگشت با چشمای پر از حرف
میتونی ببخشیش؟میتونی قبولش کنی؟
خاطراتتو نذار کنار سعی نکن همشونو چال کنی
اما شاید اگه سعی کنی٬
بتونی با وجود اونا دنیا رو از بالا ببینی
مثه یه فرشته
...شایدم از پایین! بازم مثه یه فرشته
ممنون که بهم کمک کردی
سلام.وبلاگ شما خیلی زیباست.من که خیلی خوشم اومد .اگه تونستید به من هم یه سری بزنید خوشحال میشم . اگر هم دوست داشتید تا لینک کنیم ؟
یادداشت چهارشنبه یازدهم یک ماهتو میخوندم.یادم نیست کدوم.ولی..بنویس.آروم بگیر بنویس آروم بگیر و هیچ کی نمی تونه یه تیکه از تو رو بدزده.زنده باش
دلم خیلی گرفته...یه چیزی بگو....
ببین یعنی من عاشقتم...
خاطره ها هم پیر میشوند اما پاک نمیشوند ، گاهی لبخندی ، صدایی ، حرکتی ، تو را به سالیان سال پیش میبرد و تو یادت میاید که ... نه ... کم رنگ شده اند اما پاک نشده اند ! وقتی اینجا رو میخونم چهره ات در ذهنم تداعی می شود و صدایت میان آن همه شلوغی مهمانی که تقریبا در گوشم فریاد کشیدی : جنسیت گمشده ! دستت را فشردم و من هم در گوشت داد زدم که : شب امن ! و چشمهایت که نمیدانم خسته شان بود ، یا غم داشتند ! ...
سلام دوست من.وبلاگت عالیه.
بیست قرن است این جهان کوشیده است
باده های فکرها جوشیده است
با پذیراگشتن این علم ها
صف بصف از ناخدا وباخدا
درپی یک مطلب گم گشته اند
چهره ها رابا سرشگ آغشته اند
تا نشان یابند از جام مسیح
آخرین مفتاح پیغام مسیح
یک به یک جویندگان فطرتند
هر کجا هستندودر هرکسوتند
میزگردشهسواران را ببین
چونکه عیسی رفت یارانرا ببین
این نسق ها جمله ازفطرت بجاست
پرسد آن جام مقدس درکجاست
جوید آن جام به خون آغشته را
خون عیسی پیش او خون خدا
نورباقی؛پهلوی دنیای دون
شیر صافی؛پهلوی جوهای خون
قربان شماوموفق باشی
باور کن لحظه لحظه ات را درک می کنم چون تو زیستن با خاطرات را باور کردم وزندگی در گذشته را و حتی عطر تن پیرهن عابری غریبه که برای من اشناتر از هر رایحه ای است مرابه قعر لحظات سرخوشیم میبره
توام منو میفهمی نه؟